Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز به نقل از مجله نیچر؛ علم مدت‌هاست که مرزهای جغرافیایی را درنوردیده است. روابط مشترکی که در آن، دانشمندان کشورهای مختلف به صورت آزادانه سفر می‌کنند و با هم کار می‌کنند، قلب تیم‌های پژوهشی امروزی دنیا را تشکیل می‌دهد.

همانطور که چارلز لیدبیتر، متخصص بریتانیایی نوآوری، ۱۵ سال پیش در یک مونوگراف به نام «تفاوت سود» نوشت: نوآوری زمانی رشد می‌کند که مردم اجازه داشته باشند آزادانه در فراسوی مرزها و فرهنگ‌ها کار کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما در سال‌های اخیر شاهد این هستیم که برخی از کشورهایی که اتفاقا تحقیقات فشرده‌ای نیز دارند، در حال ایجاد موانع هستند. به طور مثال، چین و آمریکا در حال از بین بردن دو دهه همکاری تحقیقاتی هستند که به نفع هر دو کشور تمام شده است. در کشورهای دیگر، فرصت‌های همکاری نیز کاهش یافته است و ضرورت اخذ ویزا به این معناست که هرگز برای محققان کشورهای کم‌درآمد و متوسط همکاری با کشورهای پردرآمد کار آسانی نبوده است.

سوجانیا تالاورا- سوزا، زلزله‌شناس، در اوائل ماه میلادی جاری گزارش جالبی را در این زمینه منتشر کرد. او احتمال نیاز یک دارنده گذرنامه برای تحصیل یا کار در خارج از کشور را در برابر تولید ناخالص داخلی کشورشان ترسیم کرد و نتیجه گرفت که مردم در فقیرترین کشورها تقریبا همیشه به ویزا نیاز دارند و دستیابی به این موارد روز به روز هم برایشان سخت‌تر می‌شود.

به دنبال طرح ویزای کوتاه مدت

مدتی است که دانشگاه‌های بریتانیا گزارش می‌دهند محققانی که برای شرکت‌ در کنفرانس‌ها، سخنرانی یا دریافت جوایز به بریتانیا دعوت می‌شوند، با چالش‌های عدیده‌ای برای گرفتن ویزا مواجه می‌شوند. به طور مثال، در یکی از رویدادهای علمی در این کشور، سخنرانان انگشت‌شماری از کشورهای با درآمد پایین یا متوسط داشت، زیرا اکثر کسانی که به این رویداد دعوت شده بودند، درخواست ویزایشان رد شده بود.

از این رو، انجمن سلطنتی که نخستین انجمن علمی جهان به شمار می‌رود و بدنه ملی علمی بریتانیاست، شروع به بررسی تجربیات محققان از درخواست‌های ویزای بریتانیا کرده است. یافته‌های این انجمن که چند هفته پیش منتشر شد، نشان می‌دهد که از بین ۱۰ کشوری که براساس شاخص «نیچر ۲۰۲۲» به عنوان کشورهای پیشرو در علم طبقه‌بندی شده‌اند، بریتانیا پس از سوئد و فرانسه سومین کشوری است که در خواست‌های ویزای تجاری را رد می‌کند. به غیر از این، در سال ۲۰۲۲، ۱۰ کشوری که بیشترین درصد را رد شدن ویزای استاندارد -که به افراد امکان می‌دهد تا ۶ ماه برای کسب‌وکار یا تحصیل به بریتانیا بیایند- به خود اختصاص داده، همگی در آفریقا بوده است. در واقع با بیش از ۵۰ درصد از درخواست‌های ویزا از سوی کشورهای آفریقایی موافقت نمی‌شود که این آمار واقعا تکان‌دهنده و غیرقابل قبول است.

از این رو، انجمن سلطنتی توصیه می‌کند که دولت بریتانیا یک ویزای ویژه کوتاه مدت را مختص محققان ایجاد کند. البته این انجمن اعلام کرده که ارتباط با متقاضیان ویزا باید واضح‌تر باشد و این مساله فقط شامل دانشمندان و محققان نمی‌شود. زیرا همه سزاوار این هستند که با آنها منصفانه رفتار شود.

عقب‌گرد

به غیر از این موضوع، بریتانیا با چالش بزرگ دیگری نیز مواجه شده است. با توجه به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، هنوز مشخص نیست که آیا دانشمندان بریتانیایی مجاز به مشارکت کامل در برنامه تحقیقاتی Horizon Europe هستند یا خیر؟ هرایزن یوروپ یک برنامه‌ پژوهش و نوآوری است که توسط اتحادیه اروپا اداره می‌شود که هدف اصلی آن تشویق همکاری بین محققان، صنعت، دولت‌ها و سایر نهادها در زمینه  پژوهش و نوآوری یا به بیان دیگر، توسعه دانش، ایجاد نوآوری‌ها و حل مسائل مربوط به جوامع و صنایع است.

 این طرح دارای بودجه‌ای بالغ بر ۹۵/۵ میلیارد یورو (۱۰۶ میلیارد دلار) است و شامل چندین بخش است که هر کدام به مسائل خاصی مربوط می‌شوند. این بخش‌ها شامل پژوهش و نوآوری ریاست‌جمهوری، مشارکت‌های شورای عمومی، نوآوری اروپا، نوآوری جهانی، توانمندسازی اتحادیه اروپا، علوم بنیادی، اخلاق و اجتماعی‌سازی پژوهش، تحقیقات و مهارت‌های آینده، نوآوری سبز و پایدار، دفاع و امنیت و برابری جنسیتی است. تصمیم‌گیری در مورد پیوستن به این پروژه به بعد از تابستان موکول شده و دانشمندان را با سرگردانی و بلاتکلیفی مواجه کرده است.

پاتریک والانس، مشاور ارشد علمی سابق دولت، هفته گذشته گفت که پیوستن باید «دیروز» اتفاق می‌افتاد و این خطر وجود دارد که اصلاً اتفاق نیفتد.

این تأخیر به دلیل عدم توافق بر سر این رخ داده که بریتانیا چقدر باید برای پیوستن به این پروژه بپردازد، و اگر محققان بریتانیا در نهایت بیشتر یا کمتر از مبلغی که کشور پرداخت می‌کند، کمک های مالی دریافت کنند، چه تبعاتی در پی خواهد داشت؟

این در حالی است که پروژه هرایزن از نظر زمانی محدود است؛ از سال ۲۰۲۱ شروع شده و تا پایان سال ۲۰۲۷ ادامه خواهد یافت. تا همینجا بریتانیا دو سال از آن را از دست داده و محققان نگرانند که اگر یک سال دیگر بگذرد، ممکن است زمان کافی برای اجرای برخی پروژه‌ها باقی نماند.

در صورت شکست بریتانیا در پیوستن به این پروژه عظیم، سیاستگذاران بریتانیا یک طرح دوم دارند که آن را «پایونیر» می‌نامند و شامل مجموعه جدیدی از طرح‌های بودجه برای بریتانیا و سایر کشورها می‌شود. اما پایونیر آزمایش نشده است و طرفداران کمی در دنیای تحقیقات دارد.

عضویت بریتانیا در توافقنامه‌های علمی اتحادیه اروپا به دهه‌ها قبل برمی‌گردد و اختلال ناشی از برگزیت آسیب جدی به بدنه این توافقنامه‌ها وارد کرده است. مذاکره کنندگان بریتانیایی باید از خود بپرسند که آیا یک استدلال طولانی ارزش دارد که کل طرحی را که کشور، محققان آن و مسیر اکتشاف، نوآوری و اختراع از آن منتفع خواهند شد، منحرف کند؟

دولت بریتانیا چه تصمیم بگیرد که آینده کشور به پایونیر یا هرایزن بستگی دارد، فوراً باید نگرش درهای بسته خود را نسبت به دانشمندان کم‌درآمد و متوسط جهان که برای مقاصد دانشگاهی درخواست ویزا می‌کنند، تغییر دهد. رهبران بریتانیا به توصیف این کشور به عنوان یک ابرقدرت علمی علاقه دارند و توقف بازدید محققان از کشورهای آفریقایی و اجازه دادن به تأخیرهای مداوم برای جلوگیری از پیوستن این کشور به بزرگ‌ترین طرح همکاری بین‌المللی جهان، این جاه‌طلبی را تضعیف می‌کند.

انتهای پیام/

نسترن صائبی صفت کد خبر: 1191654 برچسب‌ها کشور انگلیس اروپا

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: کشور انگلیس اروپا اتحادیه اروپا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۳۹۶۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

موافقت پادشاه انگلیس با قانون ضد مهاجرتی رواندا

پادشاه انگلیس هم با تایید قانون بحث برانگیز ضد مهاجرتی رواندا زمینه برای اخراج پناهجویان به این کشور آفریقایی بدون توجه به مبدا آن ها را فراهم کرد. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه اتریشی دی پرسه، پادشاه چارلز سوم با قانون بحث‌برانگیز ضد مهاجرتی رواندا موافقت کرده است که به مهاجران اجازه می‌دهد بدون توجه به منشأ واقعی آنها به رواندا اخراج شوند. انگلیس برای این کار مبلغی میلیونی به این کشور نسبتا کوچک آفریقا می پردازد.

به این ترتیب یک قانون بحث برانگیز در بریتانیا به اجرا درآمد که با آن دولت محافظه کار انگلیس می خواهد اخراج مهاجران به رواندا را تسهیل کند. پارلمان انگلیس این قانون را با وجود انتقادهای فراوان تصویب کرده بود و حالا توسط شاه چارلز سوم تأیید شده و موافقت خاندان سلطنتی انگلیس را هم دریافت کرده است.

به این ترتیب دولت ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس دیگر نمی خواهد به مهاجرانی که به طور نامنظم وارد این کشور می شوند این فرصت را بدهد که برای پناهندگی در انگلیس درخواست دهند. در عوض، آنها باید بتوانند به رواندا اخراج شوند و در آنجا درخواست پناهندگی دهند و صرف نظر از منشاء واقعی آنها هیچ برنامه ای برای بازگشت آن ها به انگلیس وجود ندارد.

هدف از این مقررات جلوگیری از عبور پناهندگان از کانال انگلیسی مانش با قایق های کوچک است. دولت بریتانیا برای این معامله میلیون ها دلار به رواندا می پردازد. دادگاه عالی انگلیس این پیمان پناهندگی را غیرقانونی اعلام کرد. منتقدان این کشور آفریقای شرقی را به نقض حقوق بشر متهم می کنند.

این قانون جدید قصد دارد با اعلام رواندا به عنوان کشور ثالث امن و جلوگیری از درخواست تجدیدنظر در دادگاه های بریتانیا علیه اخراج، حکم دادگاه عالی را لغو کند. سازمان شورای پناهندگان که برای پناهنجویان در این کشور کمپین می کند، از این طرح انتقاد کرد و نسبت به هزینه های بالا، هرج و مرج و رنج انسانی هشدار داده است. این سازمان گفت که دولت به این ترتیب خطر گرفتار شدن ده ها هزار نفر در این سیستم را ایجاد می کند.

بعد از تصویب قانون اخراج پناهندگان به رواندا در پارلمان انگلیس سازمان ملل و شورای اروپایی هم انتقاد شدیدی به آن وارد کرده واین کشور را به نقض حقوق بشر متهم کردند.

انگلیس این لایحه را دو سال پیش اعلام کرد. این پروژه به عنوان یکی از مهمترین اقدامات در مبارزه با مهاجرت غیرقانونی از طرف دولت محافظه کار انگلیس توصیف شده است.

هر پناهجوی اخراج شده به رواندا حدود 1.8 میلیون پوند (2.09 میلیون یورو) برای پادشاهی انگلیس هزینه دارد. علاوه بر این، لندن تاکنون 290 میلیون پوند (33.7 میلیون یورو) را بدون ارسال حتی یک هواپیما به این کشور آفریقای شرقی واریز کرده است.

ریشی سوناک، نخست‌وزیر محافظه‌کار بریتانیا، بارها قول داده است که قایق‌های مهاجران را متوقف کند. تنها در ماه فوریه بود که بریتانیا و آژانس حفاظت از مرزهای اتحادیه اروپا فرانتکس توافقنامه ای را برای بهبود همکاری در مبارزه با مهاجرت غیرقانونی امضا کردند. این همکاری شامل تبادل اطلاعات برای از بین بردن باندهای قاچاقچی و استفاده مشترک از هواپیماهای بدون سرنشین برای نظارت بر مرزها است.

وعده انگلیس برای ارائه بزرگترین بسته کمکی به اوکراینپارلمان انگلیس طرح اخراج پناهجویان به رواندا را تصویب کرد

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • راه‌اندازی مرکز نوآوری ملی و تخصصی حوزه فناوری‌های شناختی در شمال کشور
  • برگزاری نخستین جشنواره "فیلم رضوان" نوآوری این دوره از جشنواره امام رضا (ع) است
  • دو میلیون بریتانیایی هنوز درگیر کرونا هستند
  • همکاری اتاق‌های بازرگانی و پارک علم و فناوری بین‌المللی
  • این رویداد در خدمت ایجاد مشارکت میان جامعه پژوهشگران برگزار شد
  • استقرار اتاق‌های بازرگانی فناوری در پارک فناوری بین‌المللی ایران
  • پذیرش دانشجویان خارجی نمایشی از مرجعیت علمی مراکز دانشگاهی
  • کارخانه نوآوری اصفهان هوشمند راه‌اندازی می‌شود
  • موافقت پادشاه انگلیس با قانون ضد مهاجرتی رواندا
  • هجدهمین نمایشگاه بین‌المللی خودرو پکن: سکوی پرتاب نوآوری و تحول در صنعت خودرو (+گزارش تصویری)